Focus 3 fase 2 Toms Focus Wagon ST3

Ben achteraf nog blij met mijn keuze om deze 18 inch velgen te laten monteren bij aanschaf, in plaats van de zwarte 19" velgen. Anders had ik al eerder schade te pakken

 

Ja ik dacht dat deze Vredestein banden dat al hadden, maar ik moet eerlijk zeggen dat het ook niet heel subtiel ging. Regen, haast en verkeerd inschatten, geen goede combinatie

 

Het was weer tijd voor de jaarlijkse onderhoudsbeurt bij de Ford garage in Culemborg. Dit keer een kleine beurt, dus enkel verse jus, bijbehorend jusfilter om eventuele stukjes te filteren, een interieurfilter, aircoreiniging en brandstofadditief.
De motorloop klinkt een stuk rustiger en de motor lijkt als een spreekwoordelijke naaimachine te lopen. Misschien zit het tussen mijn oren, maar toch fijn als onderhoud verschil lijkt te maken. De auto kan dus weer een jaartje vooruit.

Laatst heb ik de auto kunnen vergelijken met een Renault Megane RS 2012 (jaune yellow) van een vriend van mij.
Korte conclusie: de Megane is nog een stap sportiever, met name de tractie algemeen en tractie bocht uit is echt veel beter dan bij mijn Focus ST. Een mechanisch sperdifferentieel doet wonderen en waarschijnlijk hebben de sportievere Michelin Pilot Sport 4 banden op de Megane ook veel invloed gehad. De geluidsbeleving bij de Megane was gaver, klappen bij snel overschakelen en willekeurig wat ploffende geluidjes uit de uitlaat (geen pop & bang tune, wel een middendemper delete). Ik was positief verrast over de kunnen van deze Franse coupe.
Het nadeel van de Megane is de stugheid, het plastic interieur, het gemis aan snufjes zoals touchscreen met achteruitrijdcamera, stoelverwarming, stuurverwarming etc. en het feit dat het geen station is haha.

Maar goed, weer terug naar de Focus. Mogelijk wordt de auto in 2024 vervangen, de vrouw wilt van haar Yaris af en richting een kleine SUV waar de hond ook in de achterbak past. Ze vindt een Suzuki Vitara (laatste generatie) erg leuk dus de zoektocht naar een mooie versie zal binnenkort wel starten. Eerst maar eens kijken hoe zo'n Japannertje rijdt. Mocht er inderdaad een SUV komen dan is een station op de oprit ook overbodig en ga ik waarschijnlijk weer terug naar een hatchback.

Misschien niet geheel logisch als je een ST versie rijdt, maar ik houd sinds het begin alle kosten en ook het brandstofverbruik bij. Hieronder een overzicht voor de geïnteresseerden:

Onderstaande kosten per gereden kilometer
Benzinekosten: 0,17
Onderhoudskosten: 0,07
Overig*: 0,03
Verzekeringskosten: 0,06
Wegenbelasting: 0,04

Totale kosten per KM (excl. afschr): 0,37
* Denk aan upgrades als chiptune, mattenset, koppelingspedaalveer, Brodit telefoonhouder etc.

Brandstofverbruik zit gemiddeld op 8.45L per 100 km of 1L op 11,8 km.
De kosten lijken mij niet onredelijk voor een ST, maar ik heb geen referentie van andere ST eigenaren.

 

Ja daar heb je zeker gelijk in. Toch ik denk niet dat een hatchback ST zo veel sportiever is. Het verschil met de Megane en mijn station was groter dan gedacht.

Jup relatief lichte voet, voornamelijk doordat de motor niet warm wordt als ik op en neer tuf naar werk. Als ik dan toch de auto pak voor bezoekjes etc dan zijn het voornamelijk snelwegkilometers. Cruise op 110 en voortsukkelen tussen de rest dan maar. Af en toe wordt het gaspedaal wel misbruikt, maar vaak maar voor korte tijd.

 

De auto is inmiddels 2 jaar in bezit en bevalt nog goed, ik blijf lekker verder rijden met de grijze station.

Naarmate de temperatuur weer zakt en het vochtiger wordt buiten, merk ik dat het schokkend wegrijden weer terugkomt. Dus het heeft duidelijk te maken met weersomstandigheden en niet met de getankte brandstof.

Op dit forum las ik bij meerdere mensen dat rond de 140.000 km het niet gek is om het inlaattraject te laten reinigen, dus ik heb een afspraak ingepland om te bekijken hoe erg het inlaattraject vervuild is. Mocht het nodig zijn om het inlaattraject schoon te maken, dan wordt dit meteen uitgevoerd door middel van walnutblasting. Waarschijnlijk komt de auto dan ook voorbij op een bepaald YouTube kanaal

Vandaag wel geconstateerd dat het koelvloeistofpeil weer iets gezakt was, maar omgerekend is het verbruik nu iets van 1L per 80.000 km. Niets schokkends dus. Verder het K&N luchtfilter weer eens schoongemaakt en in de olie gezet, de laatste keer dat ik dit had gedaan was in juli 2022. Het viel mij erg mee met hoe vies deze is geworden na ca. 23.000 km rijden.

 

Wie weet kan dat nog helpen. Het idee is om eerst te kijken hoe de motor reageert na de walnutblasting

 

Eerder heb ik genoemd dat ik de inlaatkleppen wilde laten controleren op vervuiling, denk aan koolafzetting op de klepstelen en de kleppen zelf. Aan de ene kant was dit een preventieve actie, aangezien ik hier op het forum in het topic van Muddy_st last dat twee gechipte 2.0 EcoBoost motoren waarschijnlijk het loodje hebben gelegd door onjuiste ontbranding (door gloeiende koolafzetting afkomstig van vervuilde inlaatkleppen). Dit wilde ik uiteraard voorkomen. Tevens was het licht hikken/schokken van mijn motor nog steeds aanwezig, dus wie weet sla ik twee vliegen in één klap.

Inmiddels zijn de inlaatkleppen vorige week woensdag gecontroleerd en direct gereinigd door middel van walnut blasting en is ook het gasklephuis gereinigd. Volgens de monteur waren de inlaatkleppen erg vervuild
Aangezien het autobedrijf video's van hun werkzaamheden maakt en elke week een samenvatting hiervan op YouTube plaatst, kun je de werkzaamheden aan mijn Focus zien in de onderstaande video vanaf 19:17 tot 20:37 en 20:55 tot 23:04:



Na ruim een week rondrijden kan ik zeggen dat de auto beter reageert op het gaspedaal en duidelijk weer als de brandweer accelereert! Het voelt aan alsof de motor zijn volle vermogen terug heeft gekregen. Het schokken/hikken heb ik sindsdien ook niet meer gevoeld, maar ik moet erbij vermelden dat dit met name voor kwam bij kou + regen en dus niet bij de droge kou van de laatste tijd.
Al met al een goede zet geweest om het walnut blasten te doen.

Voor wie ook een walnut blasting overweegt, kijk eens in het groupsbuy topic van Hoomer.

 

Afgelopen woensdag weer een brug gehuurd om de banden om te wisselen van voor naar achteren en andersom. Na bijna 40.000km te hebben gereden was dat een goed idee, het profiel van de voorbanden was al een stuk verder versleten dan de achterbanden. Volgende keer ga ik de banden na 20.000km eens wisselen, om ervoor te zorgen dat de boel wat gelijkmatiger slijt.
Als de huidige banden bijna versleten zijn ga ik op zoek naar 4x Michelin Pilot Sport 5 banden. De huidige Vredestein Ultrac Satin banden zijn wat mij betreft ondermaats, even kort door de bocht:
- Geen grip bij accelereren op een nat wegdek
- Snel last van onderstuur op nat wegdek
- Banden krijgen een plat gedeelte al na 1 dag stilstaan
- Wel slijtvast
- Prima grip op droog wegdek

Daarnaast de auto ook goed van onderen kunnen bekijken en het ziet er nog prima uit. Geen roest en weinig vliegroest te vinden. Wel geconstateerd dat het hitteschild boven de achterdemper iets los zit en rammelt. Een van de bevestigingspunten van het hitteschild is afgescheurd, dus daar wordt binnenkort (tijdens de APK) naar gekeken om het trilvrij te krijgen. Het hitteschild rammelt namelijk flink als je de de achterdeuren of achterklep dicht doet, vrij goedkoop geluid haha.
Tegelijkertijd met de APK wordt er nog een aircoservice uitgevoerd, want de laatste aircoservice stamt volgens de papieren uit 2019.

De verwachting is dat aan het eind van dit jaar de banden, remmen en remblokken vervangen moeten worden. De remmen en blokken kunnen mooi samen gebeuren met het jaarlijkse onderhoud. De banden vervangen en uitlijnen doe ik denk ik ergens anders.

Gisteren eindelijk weer eens een stuk gereden gereden omdat het kon. Mooi weer om een stukje te sturen, flinke ronde met de hond te lopen in de Maasduinen (in de buurt van Duitsland) en in natuurlijk in Duitsland te tanken tegen gunstigere prijzen. Meteen een flesje injectorreiniger tijdens het tanken toegevoegd en op de Duitse snelweg richting huis het motortje een beetje laten werken. Heerlijk hoe gemakkelijk je met 170km/u kunt cruisen met deze auto, genieten!

 

De kilometerteller tikt bijna de 140.000 km aan en het was weer tijd voor de APK. Ik heb de airco preventief laten controleren en opnieuw laten vullen, dus die is weer goed voor een paar jaar warme zomers. Daarnaast is het hitteschild boven de achterdemper opnieuw vastgezet, verder geen bijzonderheden!

 

Bijna 5 maanden wachten is best lang, maar afgelopen zondag was het zover. De bochtentraining op het circuit Meppen (DE) verzorgd door GP Elite!

Naarmate de zondag dichterbij kwam, werd ik steeds iets onrustiger. Gaat de Focus het overleven? Houden de banden en remmen het wel vol? Aangezien deze al wat verder versleten waren.
De gedachten ‘waar ben ik nu weer aan begonnen’ spookten regelmatig door mijn hoofd. Achteraf gezien onterecht!

Op zaterdag de auto gecontroleerd, mocht er wat mis zijn dan kan ik nog olie/koelvloeistof etc halen. Zijn de vloeistoffen op peil? Is de bandenspanning in orde? En waar zit dat sleepoogpunt nou eigenlijk? Bandenspanning netjes op 2,4 bar gezet zoals voorgeschreven en de vloeistoffen waren al in orde. Na lang prutsen in de regen ook het verstopte klepje van het sleepoogbevestigingspunt gevonden. Hopelijk wordt het morgen droog en zonnig.

Zondagochtend, de wekker ging lekker vroeg rond een uur of 6. Snel wat proviand voor onderweg gemaakt, ontbeten en vervolgens de auto ingestapt. Ik had met @Ronan C. afgesproken bij een tankstation aan de A50 en vanaf daar zijn we samen opgereden naar Meppen.
Vooraf werden we gevraagd om ervoor te zorgen dat de banden en remmen in orde zijn en dat de tank vol is, aangezien een dagje circuit rijden iets meer brandstof kost dan het dagelijkse woon-werkverkeer. Dus wij op zoek naar een tankstation in de buurt van het circuit, maar degene waar wij wilden tanken verkocht geen SuperPlus, dus met een beperkte dataverbinding (fijn hè die buitengebieden van Duitsland) gezocht naar een andere pomp waar ze wel SuperPlus of beter verkochten. Gelukkig was de Aral niet heel ver weg, maar het werd wat krap qua tijdsplanning. Na de auto’s te hebben afgevuld met 102 brandstof, nam de gezonde spanning toe en begonnen we aan de laatste kilometers.
Eenmaal aangekomen op het circuit, bleek de grote parkeerplaats leeg te zijn. Zitten we wel goed? Ja toch wel, bochtje om en daar stonden de anderen. Grote pick-ups en SUV’s met dichte trailers, Porsches met rolkooien, een circuit geprepareerde BMW op slicks, zelfs een nieuwe Ferrari en een Lotus Evora. We voelden ons enigszins underdressed in onze sportieve Fordjes. Zeker toen we zagen dat verschillende deelnemers al bezig waren met bandenspanningsmeters en andere gekkigheid. Later arriveerden nog enkele andere normalere straatauto’s, dus we waren gelukkig niet de enige gekken met “normale” straatauto’s.


We werden goed ontvangen door GP Elite, we kregen een startnummer op de voorruit geplakt en ook de kentekens werden netjes afgeplakt met een sticker. Mocht toch iemand zijn auto in de kreukels rijden en een toeschouwers als een groep Aziatische toeristen foto’s maken, dan sta je enigszins anoniem op internet.

Tijdens de briefing bleek dat er twee groepen waren, één groep voor de bochtentraining en één groep voor circuittraining. Dus de deelnemers werden mooi verdeeld, waardoor je niet met z’n allen tegelijkertijd de oefeningen deed. Daarnaast kon iedereen stoppen als het te veel werd, was voldoende eet- en drinkmogelijkheden en er stond een monteur paraat voor de kleine reparaties, checks en bandenspanning aanpassingen. Eigenlijk was er maar één oefening waarbij je achter elkaar rondreed en dat ging prima met de grootte van de groepjes.

Toen was het tijd om te beginnen met de eerste oefening, het rijden van twee slalom stukken met daar tussenin een mooie s-bocht. In het begin was het wennen aan het parcours en de auto. Met name de hoeveelheid grip en remkracht was even inschatten in het begin. Daarna werd elke auto getimed, voor een minislalomkampioenschap. Tja, tussen een Focus RS, Ferrari en twee Porsches maak ik zo’n station natuurlijk geen schijn van kans. Dus voor mij ging het hierbij om mijn eigen tijden te verbeteren, maar er was geen duidelijke continue verbetering van tijden te zien. De ene keer ging het sneller, de andere keer weer langzamer.
Ronan was al snel erg enthousiast over de verschillende rijdmodi van zijn RS en wij konden mooi genieten van zijn uitlaatgeluid haha. Het geluid van de moderne Ferrari en Porsche Cayman vielen mij erg tegen. Heel erg gedempt. De andere Porsche daarentegen was erg goed te horen!
De Porsches gingen af en toe mooi dwars en de Ferrari ging ongelooflijk stabiel door de oefening heen, bijna onwerkelijk!

Wat mij opviel was dat de remmen op de vooras (onafhankelijk van elkaar) duidelijk meedoen om de auto door de slalom heen te wringen, zowel bij insturen zonder te remmen, als bij het versnellen uit de s-bocht. Dit is dus het Torque Vectoring Control van de Focus ST, het helpt bij het verminderen van onderstuur, maar zorgt er wel voor dat de remmen extra worden belast. Mooi om eens te merken hoe het werkt, want dat had ik voorheen nog niet op deze manier meegemaakt.

Na 45 minuten gingen we door naar de volgende oefening, het hard remmen in een scherpe bocht naar links. Deze oefening diende als simulatie van een scherpe afrit die je in het buitenland wel eens tegenkomt. Alleen kom je nu net iets te hard op de afrit aangereden/bleek de afrit een scherpere bocht te hebben dan gedacht. Het idee van de oefening is om te ervaren wat het ABS en ESP allemaal doen tijdens het harde remmen en sturen + het oefenen waar je naar moet kijken tijdens deze stuuractie.
We begonnen de oefening met 60 kilometer per uur, vervolgens met 80, daarna met 100 (dat haalde ik net op dat stukje van het circuit). Vervolgens werd er gevraag om de sportstand van het ESP te gebruiken indien mogelijk. Zo kon je zelf ervaren wat het verschil is tussen de normale stand en de andere stand(en). De Focus ST wordt dan iets beweeglijker aan de achterkant, maar blijft nog steeds goed te controleren en volgt de bocht zonder gemor.
Tijdens deze oefening begonnen mijn banden steeds meer te gillen en werd de remweg ook langer. Waarschijnlijk konden de remmen en banden niet genoeg gekoeld worden, doordat we steeds na remmen weer in de wachtrij aansloten. Door de ontstane hitte in de remmen en de banden is de bandenspanning stukken hoger geworden en werd de grip duidelijk minder. Na de pauze de bandenspanning door de aanwezige monteur laten verlagen van 2,9 bar naar 2,3 bar (op zijn advies) zodat de grip met warme banden weer wat beter werd.


Na de pauze zijn we verder gegaan met het rijden op het een deel van het circuit. Tijdens deze oefening reden de deelnemers achter elkaar aan en werd het groepje geleid door de eerste deelnemer die samen met de instructeur startte.
De belangrijkste bochten van het circuit waren ingedeeld met pionnen, zodat we een voorbereidingsstuk hadden (remmen + terugschakelen), een instuurpunt hadden, een clipping point/apex aanduiding kregen en tevens het punt was waarop we de bocht uit moesten accelereren.
Na 3 rondjes gemaakt te hebben, schoof iedereen een plekje op en stapte de instructeur bij de volgende deelnemer in. Dit proces herhaalde zich 2x dus er waren genoeg momenten om te oefenen en de gekregen tips in de praktijk te brengen.
Tijdens het rondrijden moest ik aardig trappen om de overige deelnemers bij te houden, niet heel gek natuurlijk. Ik heb geen enkele keer een zompig pedaal gevoeld of remfading meegemaakt, dus de instructeur had wel in de gaten dat het tempo niet te hoog moet liggen voor deze oefening. Want het leukere werk moest nog komen!


Vervolgens hadden we een korte pauze om de banden en remmen te koelen en om de bestuurders ook even bij te laten komen. Het is toch wat intensiever dat het gemiddelde sportieve ritje in het buitenland.

Hierna hadden we per groep 20 minuten circuittijd, waarbij we zonder instructeur zelf mochten rondrijden en je zelf mocht bepalen wanneer je wilde beginnen, de auto liet afkoelen en weer ging rijden Het gas mocht nu verder worden ingetrapt en er werden afspraken gemaakt wat betreft het inhalen van langzamer verkeer (ja ik dus haha). De langzamere deelnemers rijden op de ideale lijn en de snellere deelnemers moeten buiten de ideale lijn om inhalen. Of het geduld opbrengen en wachten tot het volgende rechte stuk.

Man wat is dat toch gaaf! De Porsches waren binnen no time uit het zicht, Ronan heb ik ook nog een tijdje zien rijden maar ook zo’n RS gaat toch heel wat harder een bocht door en de bocht uit dan een voorwielaangedreven ST. En dat is maar goed ook anders had ik getwijfeld aan zijn rijkunsten

Na deze twintig minuten was het tijd voor de andere groep om 20 minuten te rijden, mooi om even te kijken hoe de andere auto’s over de baan heen jagen en een mooi moment om de auto te laten koelen.
Het laatste onderdeel bestond uit 2 uur lang ‘open pitlane’, kortom ga maar rijden wanneer je wilt, neem pauze om wat te drinken/eten wanneer je wilt en ga daarna weer rijden. Dit is eigenlijk een trackday principe, waarbij nu alle deelnemers van de dag tegelijkertijd de baan op konden.
Ronan vertrok als eerste, ik ben daarna de baan opgegaan en niet veel later kwamen de andere deelnemers de baan ook op.


Ik vergeet niet snel meer hoe idioot hard een Mercedes E63S station op het rechte stuk kan, maar dat deze in de bochten niet veel sneller is dan een ST. Het gewicht van zo’n Duitse station is natuurlijk ook wel flink.
Wederom vlogen de Porsches alles en iedereen voorbij, die dingen gaan zo makkelijk zo snel. Ook de BMWtjes reden lekker rond en de Lotus Evora deed het wat rustiger aan maar had zichtbaar veel lol.
Met name de langzame bochten waren het moeilijkst om te nemen, in de tweede versnelling de bocht uit leidde alleen maar tot slippende banden dus het was een kunst om het gaspedaal progressief in te trappen om het slippen in te perken. Al is het ook wel erg leuk om als een hooligan het pedaal naar de bodem te trappen en met flink gepiep de bocht uit te gaan.
Eenmaal midden in de bocht stuurt zo’n ST met ESP in sportstand heerlijk. Het is gemakkelijk om met gas minderen de auto verder naar binnen te laten draaien waarbij de kont lichtjes beweegt. Wordt het iets te veel, dan duw je het gaspedaal iets verder in om mooi naar de buitenkant van de bocht te gaan. Ik was oprecht verrast dat de auto zo goed te controleren is op de limiet. Helaas ben ik nog vergeten om alle hulpmiddeltjes uit te zetten en hem eens de bocht in te smijten, het had nu eens gekund zonder angst dat je iets raakt…

Tijdens de open pitlane sessie werd wel duidelijk dat de temperatuurhuishouding en banden niet geschikt zijn om continu het maximale te geven. De olietemperatuur liep op een gegeven moment op richting 125 graden, terwijl de koelvloeistoftemperatuur wel netjes in het midden van de meter bleef. De banden begonnen weer te gillen en te smeren in de bochten (ja de Vredestein banden zijn geen sportieve banden, ik weet het). Duidelijk een teken dat ze te warm worden. Dit waren de moment om een paar rondes even wat rustiger aan te doen of om pauze te nemen.
De monteur van GP Elite checkte de auto’s in de pitlane nog even en adviseerde mij om een afspraak bij de garage te maken om de remmen te laten vervangen. Ze waren inmiddels aardig versleten, maar nog ruim voldoende om veilig mee naar huis te rijden en rond te rijden tot de afspraak om ze te vervangen.

Ondertussen was het een uur of 16 en werd het duidelijk dat zo’n dag ook vermoeiend is. Dus om te voorkomen dat we fouten gingen maken en we de auto’s op het circuit zouden afschrijven, besloten we om te stoppen met rijden. We hebben nog wat gedronken en gekeken naar anderen, de auto’s laten afkoelen, stickers van de kentekens verwijderd, bandenspanning weer in orde gebracht en ons afgemeld. Vervolgens richting een tankstation gegaan (het gemiddeld verbruik op het circuit was 1:5) en richting huis vertrokken. Rustig gecruised, maar wel flinke stortbuien onderweg gehad. Rond een uur of 19 waren we weer in het zuiden en gingen de beetjes omhoog.

Niets anders dan lof voor GP Elite voor de leuke instructeurs, geweldige hospitality en de oefeningen waarbij er genoeg geleerd is en nog steeds te leren valt. Dus ik denk dat ik volgend jaar of over twee jaar de vervolg cursus ga plannen. Wie doet er mee?


P.S. Inmiddels is er al een afspraak gepland om de remschijven en remblokken te vervangen.