Focus ST van Dimelot

Zoals de meesten van jullie al weten ben ik een tijdje bezig geweest met een zoektocht naar mijn perfecte ST. Het heeft even geduurd, maar eindelijk heb ik hem gevonden.

Op Autoscout24.nl zag ik de ST die volledig aan mijn wensen voldeed. Misschien net een beetje teveel kilometers er op, maar dat maakt eigenlijk tegenwoordig niet meer zoveel uit. En ik had ook al begrepen dat het leven pas begint met een ST na de 50.000 km. Alleen... het was een Duitse ST. Heb ik niets tegen Duitsers, maar is dat niet teveel gedoe, vroeg ik me af. Loont het de moeite om een ST te importeren t.o.v. een Nederlandse ST. Gelukkig hebben we internet en heb ik daar veel over gevonden op het web. En ik besloot er voor te gaan.

Nadat ik via email eerst ben gaan onderhandelen waren we het over de prijs eens. Toen ging ik een afspraak maken voor een proefrit. Ik had nog maar 1 of 2x met een ST gereden en wat dat betreft heb ik ook geen ervaring om met sportauto's te rijden. Ik kan heus wel een auto beoordelen of hij goed rijdt e.d., maar ik had toch liever iemand mee die er meer verstand van heeft dan ik. En een beetje interessant onder de motorkap gaan kijken en tegen de bandjes trappen, dat is niet genoeg.
Dus ik vroeg iemand mee om te gaan kijken en ook te gaan proefrijden. En die wilde natuurlijk graag mee, vooral omdat hij zelf ook een ST heeft. Helaas door priveomstandigheden kon hij niet meer en ben ik op 20 februari 2010 naar Biedenkopf gereden met mijn zoon om een proefrit te maken.

Nou ik moet eerlijk zeggen.....wat een heerlijke proefrit was dat zeg. Niet alleen het geluid is verslavend, maar de hele auto is verslavend. Toen ik uitstapte om de carrosserie te controleren, kwam die glimlach steeds breder op mijn gezicht te staan. Wat een geweldig mooie auto.. Helaas zaten er 2 plekjes waar de blanke lak was los gekomen. Zou het schade geweest kunnen zijn, of gewoon het probleem van Ford? Maar als het netjes gemaakt zou kunnen worden, vond ik dat niet erg.

Na een proefrit van bijna een uur en een complete inspectie kwam ik terug met een glimlach op mijn gezicht die van oor tot oor liep.
In mijn beste duits (translate.google.com) zijn we een soort van voorlopige koop overeengekomen. De auto zou onder voorbehoud verkocht zijn aan mij, als mijn auto in Nederland verkocht kon worden. Dat was geen probleem en ik zou binnen een week reageren of het een definitieve koop zou worden.
Mijn auto werd verkocht voor iets minder wat ik in gedachte had, maar dat had ik een beetje ingecalculeerd. Dus op maandag heb ik via mail de auto definitief gekocht. De verkoper en ik waren ook overeengekomen dat de blanke lak gerepareerd zou worden.

Op 26 februari bracht ik mijn trots naar het bedrijf dat hem gekocht had. Met bijna tranen in mijn ogen gaf ik mijn sleutel, maar hij overhandigde mij het vrijwaringsbewijs en een bewijs dat het geld was overgeschreven naar mijn rekening. Het avontuur met de ST zou weer een stap dichterbij zijn.

En toen was het zover! Ik zou op zaterdag de ST gaan ophalen. Maar er werd roet in het eten gegooid omdat het tijdelijke kenteken waarmee ik mocht rijden, zou niet geldig zijn in het weekend. Ik had al vervoer geregeld en helaas kon die persoon niet op een doordeweekse dag. Net als de meeste mensen moest hij werken en kon hij niet zo makkelijk vrij nemen. De enige optie was dat ik met de trein zou gaan.

Dus ik besloot de ST op 1 maart te gaan halen, met de gedachte dat ik na 7,5 uur in de trein te hebben gezeten en heerlijke rit van 4 uur zou hebben met de ST. De avond daarvoor had ik een beetje op het forum geroepen dat ik hem de volgende dag zou halen en dat ik met de trein zou gaan. En toen kwam er ineens een engeltje in de shoutbox. Willem (Dzl) bood aan om mij te brengen naar Biedenkopf. Wat was ik blij... Mijn geluk kon niet op! En ik moet eerlijk zeggen dat ik geen ochtendmens ben en keek ik erg tegen het vroege opstaan op. De volgende dag zou ik om 07.30 uur bij Willem zijn en vanuit zijn huis zijn we richting Biedenkopf gereden.

Na bijna 4,5 uur te hebben gereden en geklets te hebben met Willem kwamen we op plaats van bestemming aan. Daar stond hij dan te glimmen! Mijn ST...
Maar we moesten weer snel weg, want ik moest om 17.00 uur in Roosendaal zijn om mijn ST weer in te moeten leveren. Dus er moesten zaken geregeld worden... Het papierwerk werd ingevuld, de papieren en het geld werden overhandigd. Nog een kleine handleiding van de automatische airco gekregen en we gingen weg. Helaas moesten de wegen van Willem en mij even scheiden omdat ik wel op tijd wilde zijn in Roosendaal, want anders zou het weleens langer kunnen duren dan nodig.

Maar wat een power heeft een ST zeg! Ik mocht niet harder dan 190 km/u omdat de winterbanden eronder zatten. Maar je voelde gewoon dat hij veel en veel harder kon. Het accelereren drukt je bijna in de Recarostoeltjes. Wow, wat een gevoel!

Jammer genoeg kwam er na ongeveer 2,5 uur rijden in Duitsland een eind aan de snelheden. Ik kwam weer in Nederland. Wat is 120 dan ineens traag. Maar met een ST is zelfs 120 km/u een genot in te rijden. Vooral wanneer je toch nog ff iemand gaat inhalen. Dat diepe geluid van die 5-cilinders.

Om 16.45 uur kwam ik aan in Roosendaal bij importautos.nl en die gaan het hele import traject voor mij regelen. Na mijn sleutels te hebben overhandigd en e.e.a te hebben getekend, was het onder het genot van een bak koffie en een blik naar mijn ST wachten op Willem.

Op de terugreis naar Utrecht raakte ik niet uitgepraat over mijn ST. Mijn ST!
Maar we kregen toch intussen wel een beetje honger en zijn we op de terugweg in Papendrecht wezen eten bij een restaurantje. Heerlijke tournedos met de lekkerste aardappeltjes die ik, en Willem ook, ooit gegeten hebben.

Om ongeveer 19.00 uur nam ik afscheid van Willem en dankte hem nog een keer voor wat hij heeft gedaan voor me. Bij deze wil ik Willem nog een keer bedanken. Terugrijdend naar Rotterdam in het autootje van mijn moeder, bleef ik maar heel de tijd glimlachen. En die glimlach verdwijnt voorlopig nog niet van mijn gezicht.

Hieronder wat foto's:

Foto's zoals ze in de advertentie op autoscout24.nl stonden:














Filmpje en foto's inspectie tijdens proefrit:

Filmpje









De beschadigde blanke lak:


Foto's bij de importeur




Voorlopig blijft hij zoals hij is. Het enige wat ik misschien t.z.t wil gaan doen, zijn de donkere koplampunits. Vind ik toch net wat mooier dan de heldere.

Specificaties:
Ford Focus ST 225 pk – Performance Blue met witte striping – Elektrische airco – Sony radio 6 speakers – MP3 aansluiting in dashbord – Gekoeld dashbord – Voorruitverwarming – 18 inch ST zomervelgen – 16 inch winterbanden – Comfort ramen (voor -en achter elektrisch bedienbaar) – Zonwering in achterportier – Elektrisch dimbare binnenspiegel – MS Design pakket – Reservewiel – Brede glimlach